علائم سرطان معده

سرطان معده زمانی شروع می‌شود که سلول‌های سرطانی در آستر داخلی معده شکل می‌گیرند. این سلول‌ها باعث ایجاد یک تومور شده و در طول سال‌ها به کندی رشد می‌کنند. اگر فرد علائم آن را بداند، ممکن است بتواند زمانی که درمان آسانتر است، زودتر بیماری را تشخیص دهد.

چه عواملی در بروز سرطان معده موثر است؟

دانشمنداندقیقانمی‌دانندچه چیزیباعثرشدسلول‌هایسرطانی در معده می‌شود. اماآن‌هاعواملی را معرفی کرده‌اند کهریسکابتلابهاینبیماریرا افزایش می‌دهند:

باکتری هیلکو باکتر،که منجر به زخم معده می‌شود.

التهاب در معده

نوع خاصی از کم‌خونی طولانی‌مدت که کم‌خونی یا آنمی پرنیسیوز نامیده می‌شود.

و رشد پولیپ در معده، نیز باعث می‌شود که احتمال بیشتری فرد مبتلا به سرطان شود.

موارد دیگری که به نظر می‌رسد نقشی در افزایش ریسک دارند عبارتند از:

سیگار کشیدن

چاقی و یا چاق بودن

رژیم غذایی طولانی مدت با موادترشیویاشور

جراحی معده برای زخم

گروه خونی A

عفونت با ویروس اپشتین- بار

ژن‌های خاص

کار کردن در  معدن زغال‌سنگ، فلز، چوب، یا صنایع لاستیکی

قرار گرفتن در معرض آزبست

علائم سرطان معده چیست؟

این سرطان معمولا در مراحل اولیه تشخیص داده نمی‌شود چون اغلب باعث بروز علائم ویژه‌ای نمی‌شود. زمانی که علایم رخ می‌دهند، ممکن است مبهم باشد. به یاد داشته باشید که این علائم نیز می‌تواند ناشی از بسیاری از بیماری‌ها مانند ویروس معده یا زخم باشد.

سوزش سردل یا هضم دشوار

درد و یا ناراحتی شکم

استفراغ و حالت تهوع، به خصوص در مدت کوتاهی پس از خوردن غذا، فرد غذای جامد را استفراغ می‌کند.

یبوست یا اسهال

شکم سیر بعد از غذا

فقدان اشتها

احساس گیر کردن غذا در گلو هنگام بلع غذا

علائم سرطان معده پیشرفته ممکن است شامل:

ضعف و خستگی

خون در استفراغ یا یا خون در مدفوع

کاهش وزن بدون دلیل

فرد باید با پزشک خود در مورد هر تغییری که در عادت غذایی او به وجود آمده، صحبت کند. پزشک سوالاتی را خواهد پرسید که تا چه مدت علائم پایدار بوده و چه زمانی این علائم به وجود آمده است. اگر بیماری تشخیص داده شود، مراقبت‌های تسکین‌دهنده، یا مراقبت‌های حمایتی برای بیمار انجام می‌شود.

نحوه تشخیص  سرطان معده چگونه است؟

پزشکان معاینات روتین و یا آزمایش غربالگری؛ برای تشخیص این سرطان انجام نمی‌دهند زیرا که این امر معمول نیست، بنابراین انجام آزمایش‌ها اضافی، اغلب مفید نیست. آزمایش‌هایی که شکم و مری را بررسی می‌کنند برای شناسایی و تشخیص سرطان معده به کار می‌روند. تست‌های و مراحل زیر ممکن است برای تشخیص مورد استفاده قرار گیرد:

معاینه فیزیکی و ارزیابی تاریخچه پزشکی: معاینه بدن برای بررسی علائم کلی سلامت، از جمله چک کردن نشانه‌های بیماری، مانند توده  یا هر چیز دیگری که غیرمعمول به نظر می‌رسد. تاریخچه عادات تغذیه بیمار و بیماری‌های پیشین و فعلی و درمان‌های قبلی نیز ارزیابی خواهد شد.

مطالعات شیمی خون:  روشی که در آن یک نمونه خون بررسی می‌شود تا مقادیر معینی از مواد را که به وسیله ارگان‌ها و بافت‌های بدن آزاد می‌شوند را اندازه‌گیری کند. یک مقدار غیر معمول (بالاتر یا پایین‌تر از حد عادی) یک ماده می‌تواند نشانه بیماری باشد.

شمارش کامل سلول‌های خون (CBC): روشی که در آن یک نمونه از خون کشیده‌شده و برای موارد زیر بررسی می‌شود:

تعداد گلبول‌های قرمز خون، گلبول‌های سفید خون و پلاکت‌ها

مقدار هموگلوبین :

پروتئینی در گلبول قرمز که اکسیژن را حمل می‌کند.

آندوسکوپی فوقانی:

یک روش برای نگاه کردن به مری، معده، و ابتدای بخش اول روده کوچک)برای بررسی مناطق غیر عادی)؛ آندوسکوپی، لوله باریک و دوربین داری است که از طریق دهان وارد مری و سپس درون معده شده و معده را نشان می‌دهد.

بلع باریم:

بیمار مایعی را می‌نوشد که حاوی باریم است این ماده با تابش اشعه ایکس مسیر حرکت را نشان داده و با بررسی حرکت مایع، انسداد یا تومور موجود در دستگاه گوارش را مشخص می‌شود.

سی‌تی‌اسکن:

دستگاهی است که مجموعه‌ای تصاویر از قسمت‌های داخل بدن که از زوایای مختلف برداشته شده‌است را نشان می‌دهد.

نمونه برداری:

برداشتن سلول‌ و  یا بافتی از بدن، به گونه‌ای که آن‌ها را بتوان در زیر میکروسکوپ برای بررسی علائم سرطان مورد بررسی قرار داد. نمونه‌برداری از معده معمولا در طی آندوسکوپی، انجام می‌شود.

انواع روش های درمانی سرطان بسته به مرحله بیماری

بسیاری از رویکردهای درمانی می‌توانند با سرطان معده مبارزه کنند. درمان مناسبی که بیمار و پزشک برای سرطان انتخاب می‌کند بستگی به این دارد که فرد تا چه مدت مبتلا به این بیماری بوده و یا میزان گسترش آن در بدن چقدر بوده است، به این موارد، مرحله بندی سرطان گفته می‌شود:

سرطان معده

مرحله صفر:

این مرحله زمانی است که آستر داخلی معده دارای گروهی از سلول‌های ناسالم است که احتمالا به سرطان تبدیل شوند. جراحی معمولا این مرحله از تومور را درمان می‌کند. پزشک، بخشی از معده و همچنین غدد لنفاوی آن را خارج می‌کند.

مرحله اول:

در این نقطه، فرد یک تومور در غشا معده دارد و ممکن است به غدد لنفاوی سرایت کند. مانند مرحله ۰، احتمالا درمان این مرحله هم، حذف بخشی یا تمام معده و غدد لنفاوی اطراف معده عمل خواهد بود. بیمار همچنین ممکن است شیمی‌درمانی و یا شیمی-رادیوتراپی را دریافت کند. این درمان‌ها می‌توانند قبل از جراحی برای کوچک کردن تومور و بعد از آن برای کشتن هر گونه سلول سرطانی که باقی مانده‌اند، مورد استفاده قرار گیرند.

نکته: “شیمی‌درمانی از داروهایی برای حمله به سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند. “شیمی- پرتو درمانی” شیمی‌درمانی به اضافه پرتو درمانی است که سلول‌های سرطانی را با پرتوهایی با انرژی بالا از بین می‌برد.”

مرحله دوم:

سرطان به لایه‌های عمیق‌تر معده و شاید در اطراف غدد لنفاوی گسترش‌یافته است. جراح باید بخشی یا تمام معده و همچنین غدد لنفاوی آن را خارج کند، خیلی احتمال دارد که شیمی‌درمانی قبل و بعد عمل هم انجام شود.

مرحله سوم:

سرطان در حال حاضر ممکن است در تمام لایه‌های معده، و دیگر ارگان‌ها، مانند طحال یا کلون، وجود داشته و به غدد لنفاوی رسیده باشد.

نکته: “معمولا برای از بین بردن تومور باید کل معده را با جراحی خارج کرد، و شیمی‌درمانی یا شیمی-پرتو درمانی؛ می‌تواند گاهی اوقات درمان تومور را کامل کند. اگر نه، حداقل می‌تواند به تسکین نشانه‌ها و درد کمک کند. اگر بیمار برای عمل جراحی بیش از حد ناتوان باشد، ممکن است با توجه به شرایط فرد؛ شیمی‌درمانی، پرتودرمانی یا هر دو را شروع کند.”

مرحله چهارم:

در این مرحله آخر، سرطان بسیار گسترده و گسترده شده‌ و به اندام‌های مثل کبد، ریه‌ها و یا مغز گسترش پیدا کرده است. درمان آن بسیار سخت‌تر بوده، اما پزشک می‌تواند به مدیریت نشانه ها و درد کمک کند و کمی علائم را تسکین بدهد.