پیرسینگ (سوراخ کردن بدن) یکی از همان مدهای عجیب و غریبی است که سلامت طرفداران برخی مدهای نامتعارف را تهدید و پای پزشکان را به بحث مد باز میکند.
پیرسینگ که در زبان انگلیسی به معنی سوراخ کردن پوست و نصب اشیای تزئینی در آن است یکی از مدهای شایع جوامع غرب است اما امروزه دیگر این مد مرزها را شکسته تا جایی که برخی از جوانان با پیروی از مدهای خطرناک در هر بخشی از بدن از لاله گوش گرفته تا بینی و ناف، بدلیجات تزئینی را نصب میکنند.سوراخ کردن بینی و ناف یکی از خطرناکترین شیوههای پیروی از مد است. بر اساس مطالعات منتشر شده پیرسینگ بینی باعث عفونت، زخم زرد، سلولیت و آبسه میشود. آبسه معمولاً با ظاهری شبیه به جوش و التهاب بروز میکند. این جوشها باعث ایجاد چرک در زیر پوست شده و عفونت را گسترش میدهند که گاهی منجر به پنومونی و مشکلات تنفسی میشود.حلقههای تزئینی معمولاً قسمت غضروف را سوراخ میکند و علاوه بر التهاب شدید و دردناک با گذشت زمان باعث بدشکلی غضروف بینی میشود. برخی از منافذ ایجاد شده در ناف و بینی به ایجاد زخمهای جانبی که کلوئید یا زخم اضافه نیز میگویند، کمک میکند.در هر حال سوراخ کردن ناف، بینی و... امروزه در بسیاری از سالنهای آرایشی و مراکز پوست و زیبایی انجام میشود. گذشته از خطر انتقال ویروس اچ آی وی و هپاتیت، بله تعجب نکنید!سرطان هم بر اثر پیرسینگ چندان غیر منتظره نیست. تحریک مزمن و طولانی مدت پوست توسط بدلیجات میتواند به سرطان پوست منجر شود.
تومورهای بینی و سینوسهای نزدیک بینی (پارانازال)، از تومورهای خیلی نادر هستند که کمتر از 1% از کل تومورهای سرطانی را تشکیل میدهند. این تومورها میتوانند از نوع خوشخیم یا بدخیم باشند و از نظر موقعیت، نوع، و اندازه تنوع بسیار زیادی دارند. درمان این تومورها نیز به صورت اختصاصی برای هر بیمار انجام میشود و ممکن است به عملها و اقدامات درمانی چندگانه (تیمی) نیاز داشته باشد. روشهای درمانی ممکن برای معالجه این تومورها شامل جراحی، پرتو درمانی و شیمی درمانی است که روش مناسب برای هر بیمار بر اساس نوع خاص تومور و نیازها و شرایط خاص او انتخاب میشود.اغلب سرطانهای حفره بینی و سینوسهای نزدیک آن (پارانازال)، بخصوص در صورتی که زود تشخیص داده شوند، قابل درمان هستند. در این شرایط هرچند درمان سرطان اولویت اول است، اما حفظ سلامتی و عملکرد اعصاب، اندامها و بافتهایی که در نزدیکی تومور قرار گرفتهاند نیز اهمیت بسیار زیادی دارد. وقتی که پزشکان برنامه درمانی مخصوص بیمار را تنظیم میکنند، این نکته را به دقت در نظر میگیرند که این اقدامات درمانی چه تأثیری میتواند بر کیفیت زندگی بیمار از جمله بر احساسات، شکل ظاهری، توانایی گفتاری و نفس کشیدن او داشته باشد. تخصصهای مختلفی از جمله متخصص مغز و اعصاب، در درمان این بیماری در روند درمان و بهبودی آن نقش دارند.
خطر ابتلا به سرطان نازوفارنکس (مرتبط با قسمتهای انتهایی گوش و بینی) از 18 تا 22 سالگی بیشتراست. البته این بیماری علاوه بر دوره جوانی، زندگی افراد و بویژه مردان را پس از دهه پنجم و ششم تهدید میکند.تشخیص بموقع این بیماری نقش بسزایی در درمان آن دارد، تشخیص بیماری از طریق آندوسکوپی قسمتهای عقب بینی امکانپذیر است. برخی ویروسها از طریق دهان و بینی وارد بدن میشوند و با ترشحات مزمنی که پشت حلق ایجاد میکنند، موجب بروز این نوع سرطان میشوند.
با تأکید بر این که درصد پایینی از مبتلایان این نوع سرطان گرفتار مرگ میشوند، علل ابتلا به سرطان نازوفارنکس، مصرف برخی غذاهای محتوی نیترات آزمین (نمکسود شده)، آلودگی هوا و ژنتیک است. گرفتگی بینی، مشکلات شنوایی و مشکلات گوشی به صورت آبگرفتگی پشت گوش از نشانههای این نوع سرطان است.
یک متخصص گوش، حلق و بینی، عنوان کرد: سرطان نازوفارنکس در نژاد آسیایی بیشتر از سایر نژادهاست به گونهای که در ایرانیان بیشتر از اروپاییها و کمتر از چینیها دیده میشود.نازوفارنکس از جمله سرطانهای به نسبت شایع است که در نژاد آسیاییها از شیوع بیشتری برخوردار است.نازوفارنکس محوطهای در پشت بینی و در انتهای شیپور استاش قرار دارد که در سنین پائین حدود ۱۲ سالگی محل قرارگیری لوزه سوم است و در بزرگسالی این ناحیه پسرفت میکند به گونهای که باقی مانده لوزه سوم به ندرت قابل مشاهده است.در کنار شیپور استاش فضایی قرار گرفته که به آن روزن مولر اطلاق میشود که این ناحیه خواستگاه سرطان نازوفارنکس است.گرفتگی بینی، احساس خون در بینی و حلق و گرفتگی یکطرفه گوش از جمله علائم شایع این سرطان است به همین دلیل توصیه میشود افراد به گرفتگی گوش یکطرفه به علت تجمع چرک توجه بسیاری داشته باشند. این ضایعه خود را به شکل تودههای نامتقارن در داخل حلق نشان میدهد که به راحتی و با نمونهبرداری قابل تشخیص است. سرطان نازوفارنکس را یک سرطان قابل درمان دانست اگر این سرطان به موقع تشخیص داده شود با انجام رادیوتراپی قابل درمان است اما اگر توده به رادیوتراپی پاسخ ندهد فرد کاندید جراحی میشود. ژنتیک را عامل اصلی بروز این سرطان دانست از جمله دیگر دلایل بروز آن میتوان به عفونت مزمن حلق و سیسنوس و ابتلا به ویروس مونونوکلئوز اشاره کرد. متاسفانه برخی بیماران با علائم گرفتگی بینی به پزشک مراجعه میکنند که بدون انجام بررسی لازم و آندوسکوپی تحت جراحی انحراف تیغه بینی و پولیپ قرار میگیرند و این در حالی است که این سرطان با یک آندوسکوپی ساده سینوس و بینی به صورت سرپایی و در مطب نیز قابل تشخیص است.