درمان سرطان مثانه

انتخاب روش درمانی سرطان مثانه به عوامل متعددی بستگی دارد، که شامل نوع و مرحله تومور، وضعیت سلامت جسمانی شما، و همچنین ترجیح شما در انتخاب نوع درمان است.

آزمایشات و روش هایی که برای تشخیص سرطان مثانه استفاده می شوند شامل موراد زیر هست:

روش های تشخیص سرطان مثانه

# سیستوسکوپی

 در حین سیستوسکپی، پزشک یک لوله باریک (سیستوسکوپ) را از طریق مجرای ادراری وارد مثانه می کند. سیستوسکوپ یک لنز و یک فیبر نوری دارد و اجازه می دهد تا پزشک داخل مجرای ادراری و مثانه را رویت و معاینه کند.این کار با بی حسی موضعی یا یک بیهوشی عمومی خیلی سبک برای جلوگیری از ناراحتی بیمار انجام می شود.

علائم و تشخیص سرطان مثانه

سرطان مثانه یا (Bladder cancer) معمولا در افراد با سنین بالا به وجود می آید، اگر چه ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد. از هر ۱۰ سرطان مثانه ۷ مورد آن در مراحل اولیه که قابل درمان است، تشخیص داده می شوند. سرطان مثانه، بیشتر در مردان سفیدپوست بالای ۴۰ سال دیده می شود. وجود سابقه این بیماری یا مجاری ادراری در خانواده‌ی نزدیک، احتمال ابتلا سایر اعضا را تشدید می‌کند. شغل هایی که با مواد شیمیایی سرو کار دارند. افرادی که در آزمایشگاه ها کار می کنند و یا افرادی که در قسمت های نفتی شرکت نفت کار می کنند، بیشتر در معرض ابتلا به کانسر مثانه قرار دارند.در صورتیکه عفونت مثانه عود کند یا عامل دیگری در دراز مدت باعث تحریک مثانه شود، احتمال ابتلا به سرطان مثانه افزایش میابد. اگر بیشتر از یک سال است که داروی پیگلیتازون (اکتوز) را مصرف می کنید، متأسفانه در خطر بیماری سرطان مثانه قرار دارید. سایر داروهای دیابت نیز که حاوی این ماده‌ی دارویی می باشند، خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند. اگر ناحیه‌ی لگن شما تحت پرتودرمانی قرار گرفته است، امکان بروز سرطان مثانه در شما زیاد است. شیمی‌درمانی و مصرف داروهای سیکلوفسفامید نیز ممکن است موجب ایجاد سرطان در مثانه شوند.

چه کسی در معرض خطر سرطان مثانه است؟

حجم طبیعی مثانه پر حدود 400 تا 600 میلی لیتر یا حدود 2 فنجان است. ؛ مثانه، یک عضو توخالی در لگن است آن در پشت استخوان شرمگاهی لگن قرار دارد اما زمانی که پر از ادرار است آن می تواند به قسمت پایین شکم گسترش یابد عملکرد اصلی آن ذخیره ادراری است که از کلیه از طریق ساختارهای لوله مانند به نام حالب ( حالب از هر دو کلیه به مثانه باز می شود) به مثانه تخلیه می شود در مردان، غده پروستات در مجاورت پایه مثانه که در آن مجرای ادرار به مثانه می پیوندد واقع شده است. سرطان مثانه رشد سلول های غیر طبیعی یا سرطانی در پوشش داخلی دیواره مثانه است سرطان مثانه معمولاً افراد مسن را تحت تاثیر قرار می دهد هر چند می تواند در هر سنی رخ دهد بیشتر سرطان های مثانه در مراحل اولیه تشخیص داده می شود زمانی که تومور به خارج از مثانه گسترش نیافته و درمان ها موفق هستند اکثریت بزرگی از سرطان های مثانه در مراحل اولیه تشخیص داده می شود در حالی که سرطان مثانه بسیار قابل درمان است با این حال، حتی درمان سرطان مثانه در مراحل اولیه احتمال عود دارد به همین دلیل، نجات یافتگان از سرطان مثانه اغلب برای سال ها بعد از درمان نیاز به پیگیری برای پیشگیری از عود سرطان مثانه دارند.

سرطان مثانه

سرطان مثانه زمانی ایجاد می‌شود که سلولهای مثانه رشد غیر عادی و خارج از کنترلی می‌کنند. این سرطان، دومین سرطان شایع مجاری ادراری و کلیه می باشد ( اولین آن سرطان پروستات است). همانطور که سلولهای سرطانی بیشتر رشد می کنند، می توانند تومور تشکیل دهند و با گذشت زمان به سایر قسمت های بدن گسترش یابند.

مثانه یک اندام توخالی در لگن خاصره است و دیواره های انعطاف پذیر و عضلانی دارد که برای نگه‌داشتن ادرار و فشار دادن آن به بیرون کمک می‌کند. کار اصلی مثانه ذخیره ادرار است. ادرار زباله مایع ساخته شده توسط دو کلیه است که از طریق دو لوله به نام حالب به مثانه منتقل می شود.بیشتر سرطانهای مثانه سطحی و غیر پیشرفته هستند و با به صورت آندوسکوپیک درمان می‌شوند.برخی از عوامل سرطان مثانه قابل تغییر و پیشگیری هستندتومور معمولا در درونیترین لایه مثانه شکل می‌گیرد و به سمت لایه‌های دیگر پیشرفت چندانی نمی‌کند.شانس ابتلا در مردان بیشتر از زنان است.آزمایش‌ ادرار و سایر آزمایشهای مشابه می‌تواند شروعی برای پیگیری علت و تشخیص این سرطان باشد.غربالگری زمانی انجام می‌شود که نشانه‌هایی از سرطان وجود داشته باشد.نشانه‌های تومور در مثانه غیر حتمی و البته مشترک با سایر بیماریها وجود دارد که می‌توان با پیگیری و تشخیص زودهنگام آن (در صورت وجود)، به درمان آن کمک بسیار موثری کرد

مثانه

مَثانه (آبدان، پیشابدان، میزه‌دان) یکی از اعضای دستگاه ادراری است. این عضو مانند کیسه‌ای برای جمع شدن ادرار حاصل از فعالیت کلیه است و جدار آن از ماهیچه و بافت پیوندی ارتجاعی بوده و ماهیچه دتروسور نام دارد. مثانه انسان می‌تواند حداکثر یک لیتر ادرار در خود نگه دارد. لوله باریکی که ادرار را از کلیه‌ها به مثانه می‌برد میزنای نام دارد.مثانه نیز ادرار را از طریق لوله دیگری به نام میزراه (پیشاب‌راه) تخلیه می‌کند. میزراه در زنان کوتاه است اما در مردان این مجرا درازتر بوده و از میان غده پروستات و آلت تناسلی گذر می‌کند.